In het boek ‘Onverwacht Inzicht’(Bolte Taylor, 2006) vertelt Jill Bolte Taylor over haar hersenbloeding in haar linkerhersenhelft en het 8-jarige herstel erna. Wat het boek interessant maakt, is dat Jill neurologe gespecialiseerd in hersenonderzoek is.
Door de hersenbloeding in haar taalcentrum raakt ze haar vermogen tot spreken, lezen, lopen en het gevoel van begrenzing kwijt. De gedachten in haar hoofd vallen stil, details en grenzen vervagen, het besef van tijd verdwijnt.
Ze heeft een groeiend gevoel van vrede, een alomvattend kennen en één worden met het universum.
Ze verlangt er naar daar te blijven, maar wordt opgeschrikt door flarden angst die haar doen beseffen dat het niet goed met haar gaat, ondanks dat het zo geweldig voelt. In dit youtube filmpje kun je Jill horen vertellen over haar ervaring.
Eén zijn met het universum is een manier van kijken
Haar beschrijving van groeiend gevoel van vrede, alomvattend kennen en één zijn met het universum doet mij denken aan beschrijvingen van spirituele, goddelijke ervaringen. Wat het boek mij deed beseffen dat het één van de manieren is waarop onze hersenen de wereld kan zien. We kunnen heel in detail kijken naar wat beter en anders kan, en we kunnen naar het geheel kijken en ervaren wat er is. Beide vermogens zitten in ons.
Verschillen tussen de linker- en rechterhersenhelft
Op internet vind je lange lijsten over wat onze linker- en rechterhersenhelft doen. Deze zijn beperkt onderbouwd. We weten dat bij 96% van de rechtshandige mensen het taalcentrum in de linkerhersenhelft ligt, voor linkshandige is dit bij 70%. Bij goed functionerende hersenen vullen de hersenhelften elkaar aan. Zo is één hersenhelft gespecialiseerd in de letters, woorden, grammatica en detail (de taalcentra) en de andere hersenhelft kijkt meer naar het geheel de intonatie van zinnen of delen. Bedoelt de spreker het ironisch, serieus, of is het een grapje.
Ons brein is veerkrachtig, mits we trainen, trainen en nog eens trainen
Het brein heeft een bijzonder grote veerkracht en kan herstellen. Bijvoorbeeld als één hersenhelft wegvalt, kan de ander functies overnemen. Nieuwe neurologische verbindingen kunnen gelegd worden. De voorwaarde is dat we trainen, heel veel trainen. Jill beschrijft hoe ze 8 jaar lang elke dag traint, om weer ritmisch te kunnen lopen en zonder na te denken over stenen te springen. Hoe ze langzaam begrip krijgt van een vork of wekker. Hoeveel moeite het kost om te begrijpen, dat letters op het papier, hetzelfde betekenen als gesproken woorden. Hoe haar zicht na de hersenbloeding er meer uitziet als een impressionistisch schilderij, i.p.v. een foto met duidelijke begrenzingen. En ze mensen alleen ontwaart als ze bewegen.
Eenzijdig gestimuleerde hersenen
Ik realiseerde me, dat mijn gewoonte is om waar te nemen met een blik op de details, analyse hoe het beter kan en ik versus de ander. Hiermee train ik dagelijks deze hersencircuits, dit zijn de snelwegen in mijn brein. Slechts af en toe heb ik het besef dat ik één ben met universum en ben ik dankbaar voor wat nu is. Dit zijn de moeilijk begaanbare bergpaadjes in mijn brein. Wil ik hier een gewoonte van maken, dan betekent dat trainen, trainen en nog eens trainen. En na het lezen van het boek, realiseer ik mij VEEL MEER TRAINEN dan ik tot nu toe had bedacht.
Train je gevoel van zijn
Al lang verlang ik ernaar meer vanuit dankbaarheid in plaats van vanuit wat kan beter te leven. Alleen het besef dat het een manier van waarnemen is, is helaas niet genoeg om mijn eenzijdige blik op de wereld te veranderen. Het boek van Jill Bolte Taylor maakt mij duidelijk dat ik veel meer mag trainen, trainen en nog eens trainen.
11 manieren om je gevoel van -één met het geheel- te trainen
- Sta elke dag stil bij waar je dankbaar voor bent. Pak een notitieboek en schrijf elke dag 3 dingen op waar je dankbaar voor bent.
- Mediteer regelmatig. Koop een paar cd’s of zoek op youtube naar meditaties (love en kindness meditaties). Of gebruik de door mij ingesproken meditaties
- Ga naar buiten de natuur in en kijk naar het geheel, ervaar de kleuren, geuren, geluiden, benoem ze niet, ervaar wat er nu is.
- Ga creatief aan de slag, schilder, klei, teken, dans. Wissel je aandacht voor de details en aandacht van de gehele ervaring (voel je lijf bewegen, zie kleuren, beweging ontstaan etc.)
- Doe iets zonder doel, gewoon omdat het fijn is om te doen.
- Daag jezelf uit en voor je een probleem oplost, bekijk het tenminste van drie zijden. 1) de negatieve kant, 2) de positieve kant 3) wat de positieve en negatieve kant verbindt.
- Staar regelmatig uit het raam, laat je gedachten dwarrelen, kijk naar buiten met verwondering.
- Kijk om je heen als je buiten bent met verwondering. Ga foto´s maken met een focus die je helpt om met een nieuwe blik naar je omgeving te kijken. Ik maak foto’s van spiegelingen in het water en draai ze dan om.
- Zeg iedereen die je tegenkomt gedag met een glimlach.
- Richt je aandacht op de beweging van je lijf en ademhaling tijdens sporten in plaats van op het doel wat je wilt bereiken. Geniet van dat mooie lijf dat maakt dat jij van alles kunt ervaren.
- Daag jezelf uit en bekijk een uitdaging van tenminste drie zijden: 1) vanuit de details, 2) vanuit het groter geheel 3) de verbinding tussen de details en het geheel.
Heb jij nog een aantal ideeën? Deel ze met ons!