Ik zit samen met Marie (52 jaar) achter het bakkershuisje. Het Franse zonlicht streelt door de bladeren op haar gezicht. Ze ziet er gezond uit en de vrolijke kleuren van haar kleding staan haar goed. Als ze begint te vertellen, wordt een andere kant zichtbaar. Telkens verbaas ik mij weer, hoe goed wij mensen kunnen verbergen, wat er werkelijk in ons speelt.
Bang dat haar leven door haar handen glipt
Marie vertelt hoe bang ze is. Bang dat de borstkanker terugkomt en is uitgezaaid. Bang voor de behandeling die dan volgt. Heel erg bang dat ze haar man verliest (hij is 3 jaar terug ook geopereerd aan kanker). Bang dat ze de kleinkinderen van haar man niet ziet opgroeien. Bang dat ze niet doet met haar leven, wat ze wil doen.
Ze geeft aan dat ze zo graag haar angsten kwijt wil. Ik laat haar elke angst op een blaadje schrijven en vraag haar vervolgens om op de andere kant van ieder blaadje te schrijven, wat ze wil beschermen/ wat zo belangrijk is voor haar, dat ze zo bang is om te verliezen.
De verborgen waardevolle schat
Op de achterkant van – angst om haar man te verliezen -, schrijft ze: Hij is haar zo dierbaar, want hij brengt vreugde en zorgzaamheid. Hij helpt haar met haar grenzen te bewaken.
Op de achterkant van – Verdriet en pijn om kinderloos te zijn – staat het verlangen om iemand te ondersteunen bij het opgroeien, iets mee te geven van haarzelf.
Op de achterkant van – Angst dat de kanker terugkomt – staat de vreugde van het leven, iets betekenen in het leven, iets achterlaten.
In de prullenbak
We kijken samen in stilte naar dat wat belangrijk is en wat het leven waardevol voor Marie maakt. Er verschijnt een glimlach en een traan op haar gezicht. We draaien de blaadjes weer om. De angst en het verdriet liggen boven en ik pak uit het bakkershuisje een prullenbak.
Ik nodig haar uit om haar angst en pijn in de prullenbak te gooien. Ze aarzelt en gooit de papiertjes in de prullenbak. Dan ontstaat er verwarring en grijpt ze snel de blaadjes er weer uit. Ze realiseert dat ze dan ook dat wat belangrijk, waardevol voor haar is weggooit.
Waar richt jij je aandacht op?
Achter iedere boosheid, angst of verdriet ligt iets verborgen, wat belangrijk voor ons is. Als je je aandacht richt op die angst en van daaruit handelt, maakt dat je lijf en geest in overlevingsstand staan. Klaar om aan te vallen, te vluchten of te bevriezen. Het stresshormoon is op een continu hoog niveau in je lijf. Stress is niet ongezond voor ons, maar continue stress wel.
Binnen ACT-coaching leer je, op een andere wijze omgaan met die angsten en je kompas te richten op dat wat waardevol voor je is in plaats van op daar waar je bang voor bent.
Sylvia van Nierop
ACT coach voor creatief herstel na kanker
